روزی حضرت فاطمه (س) به خانه برگشت . پدر او گفت : امروز می خواهم چیزی به تو یاد دهم :
سبحان الله 3بار، والحمدالله 3بار، ولا اله الا الله 3بار، والله اکبر 3بار
1. رکن اسلام
امام باقر (ع) فرمود : اسلام بر پنج چیز استوار است : نماز ، زکات ، حج ، روزه و ولایت ( رهبری اسلامی )
2. فلسفه روزه
امام صادق (ع) فرمود : خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار ( غنی و فقیر ) مساوی گردند .
3. روزه آزمون اخلاص
امیر المؤمنین (ع) فرمود : خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید .
4. روزه یادآور قیامت
امام رضا (ع) فرمود : مردم به انجام روزه امر شده اند تا دردگرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند .
5. زکات بدن
رسول خدا (ص) فرمود : برای هر چیز زکاتی است و زکات بدن ها روزه است .
6. سپر آتش
رسول خدا (ص) فرمود : روزه ، سپر آتش ( جهنم ) است . یعنی به واسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود .
7. اهمیت روزه
رسول خدا (ص) فرمود : روزه گرفتن در گرما ، جهاد است .
8. روزه نفس
امیر المؤمنین علی (ع) فرمود : روزه نفس از لذت های دنیوی ، سودمندترین روزه هاست .
9. روزه واقعی
امام علی (ع) فرمود : روزه ، پرهیز از حرام هاست . همچنان که شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می کند .
10. برترین روزه
امام علی (ع) فرمود : روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
11. روزه چشم و گوش
امام صادق (ع) فرمود : آن گاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند . ( از گناهان پرهیز کند . )
12. روزه اعضاو جوارح
حضرت زهرا (ع) فرمود : روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده است روزه اش به چه کارش خواهد آمد .
13. روزه ناقص
امام باقر (ع) فرمود : روزه این افراد کامل نیست :
1. کسی که امام ( رهبر ) را نافرمانی کند .
2. بنده فراری تا هنگامی که برگردد .
3. زنی که اطاعت شوهر نکرده ، تا این که توبه کند .
4. فرزندی که نافرمان شده تا این که فرمانبردار شود .
14. روزه بی ارزش
امام علی (ع) فرمود : چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد و چه بسا زنده داری که از نمازش جز بی خوابی و سختی سودی نمی برد .
15. روزه و صبر
امام صادق (ع) فرمود : خداوند عزوجل فرموده است : از صبر و نماز کمک بگیرید ، صبر ، روزه است .
16. روزه و صدقه
امام صادق (ع) فرمود : یک درهم صدقه دادن از یک روز روزه مستحبی والاتر است .
17. پاداش روزه
رسول خدا فرمود : خدای تعالی فرموده است : روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم .
18. جرعه نوشان بهشت
رسول خدا ( ص ) فرمود : کسی که روزه او را از غذا های مورد علاقه اش باز دارد ، بر خداست که به او از غذا های بهشتی بخوراند و از شراب های بهشتی به وی بنوشاند .
19. خوشا به حال روزه داران
رسول خدا (ص) فرمود : خوشا به حال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند اینان در روز قیامت سیر می شوند .
20. مژده به روزه داران
امام صادق (ع) فرمود : هر کس در روز بسیار گرم برای خدا روزه بگیرد و تشنه شود ، خداوند هزار فرشته را می گمارد تا دست به چهره او بکشند و به وی بشارت دهند تا هنگامی که افطار کند .
21. شادی روزه دار
امام صادق (ع) فرمود : برای روزه دار دو سرور و خوشحالی است :
1. هنگام افطار
2. هنگام لقاء پروردگار ( وقت مردن و در قیامت )
22. بهشت و باب روزه داران
رسول خدا (ص) فرمود : برای بهشت دری است به نام « ریان » که فقط روزه داران از آن وارد می شوند .
23. دعای روزه داران
اما کاظم (ع) فرمود : دعای شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود .
24. بهار مؤمنان
رسول خدا (ص) فرمود : زمستان ، بهار مؤمن است ؛ از شب های طولانی اش برای شب زنده داری و از روز های کوتاهش برای روزه داری بهره می گیرد .
25. روزه مستحبی
امام صادق (ع) فرمود : هر کس کار نیکی انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است .
26. روزه ماه رجب
امام کاظم (ع) فرمود : رجب نام نهری است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر ؛ هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او می نوشاند .
27. روزه ماه شعبان
امام صادق (ع) فرمود : هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه گیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند ، خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش محسوب می کند .
28. افطاری دادن (1)
امام صادق (ع) فرمود : هر کس روزه داری را افطار دهد ، برای او هم مثل اجر روزه دار است .
29. افطاری دادن (2)
امام کاظم (ع) فرمود : افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه ( مستحبی ) بهتر است .
30. روزه خواری
امام صادق (ع) فرمود : هر کس یک روز ماه رمضان را ( بدون عذر ) بخورد ، روح ایمان از او جدا می شود .
31. رمضان ماه خدا
امام علی (ع) فرمود : رمضان ماه خداو شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
32. رمضان ماه رحمت
رسول خدا (ص) فرمود : رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش است .
33. فضیلت ماه رمضان
رسول خدا (ص ) فرمود : در های آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد .
34. اهمیت ماه رمضان
رسول خدا (ص ) فرمود : اگر بنده « خدا »می دانست که در ماه رمضان چیست [چه بکتی وجود دارد ] دوست می داشت که تمام سال رمضان باشد .
35. قرآن و ماه رمضان
امام رضا (ع) فرمود : هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند ، مثل این است که در ماه های دیگر تمام قران را بخواند .
36. شب سرنوشت ساز
امام صادق (ع) فرمود : آغاز سال ( حساب اعمال ) شب قدر است . در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود .
37. برتری شب قدر
از امام صادق (ع) سؤال شد : چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است ؟
حضرت فرمود : کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آن ها شب قدر نباشد بهتر است .
38. تقدیر اعمال
امام صادق (ع) فرمود : برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام می گیرد و تصویب آن در شب بیست و یکم و تنفیذ آن در شب بیست و سوم .
39. احیاء شب قدر
فضیل بن یسار گوید : امام باقر (ع) در شب بیست و یکم و بیست و سوم ماه رمضان مشغول دعا می شد تا شب به سر آید و آن گاه که شب به پایان می رسید نماز صبح را می خواند .
40. زکات فطره
امام صادق (ع) فرمود : تکمیل روزه به پرداخت زکاه یعنی فطره است . همچنان که صلوات بر پیامبر(ص) کمال نماز است .
جان را به حسین فدیه می باید کرد
تقدیم به دوست هدیه می باید کرد
فرمود رضا که گریه بر هر چه کنیم
بر مثل حسین گریه می باید کرد
متن پاسخ: باسلام خدمت شما پرسشگر محترم انسان موجودی مختار است و همانگونه که به سمت خوبی ها و امور مثبت گرایش و توانایی دارد، به همان نسبت له سمت بدی ها و امور منفی گرایش و توانایی داردف ضمن اینکه مقتضای اختیار انسان این است که انسان خود به سمت خوبی یا بدی گرایش پیدا می کند، حال در مورد اسلام و مسلمانی هم این اختیار جریان دارد، اسلام در هر حال وجود دارد و احکام آن مشخص است این انسان است که دارای اختیار است و با اختیار خود باید میان اسلام و کفر، اسلام را انتخاب نماید تا به سعادت برسد. در واقع اسلام و وقوانین اسلامی شاخص و معیار سنجش هستند، و مسلمانی و کفر افراد را باید با این شاخص ها سنجید . بنایراین اسلام موجب تربیت انسان می شود در صورتی که خود انسان هم تمایلی از خودنشان داده و با اختیار خود در مسر اسلام قرار گیرد، والا هیچ انسانی را به زور نمی توان مسلمان کرد و در نتیجه به زور هم نمی توان هدایت و تربیت صحیح کرد، چون دین و اسلام یک امر قلبی است که اجبارپذیر نمی باشد و درهر حالی به اختیار و نحوه استفاده شخص از اختیارش بستگی دارد. چه زيبا كفته است ابو سعيد ابوالخير: جمعيت كفر از پريشاني ماست *** آبادي بتخانه زويراني ماست اسلام به ذات خود ندارد عيبي *** هرعيب كه هست از مسلماني ماست پس در این مورد لازم است به چند نکته توجه شود:
چرا نام حضرت على عليه السلام در قرآن نیامده است؟
یکی از اصلی ترین شبهاتی که دشمنان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به مذهب تشیع وارد می کنند، عدم ذکر شدن نام مبارک امیرالمؤمنین، حضرت علی علیه السلام در قرآن کریم است.
آیت الله سید محمد صادق روحانی در پاسخ به پرسشی در این زمینه به تشریح این موضوع پرداخته اند که در ادامه می خوانید:
پرسش: اگر امامت يکى از اصول دين است، پس اهميت آن از توحيد و نبوت و عدل و معاد کمتر نيست، پس چرا آشکارا وجوب آن در قرآن مطرح نشده است؟
پاسخ آیت الله روحانی :
باسمه جلت اسمائه؛ حديث غدير که شيعيان با آن امامت را اثبات مى کنند از نظر شيعه و سنى، مسلم و قطعى است زيرا هم از طرف شيعه و هم سنى به تواتر نقل شده است. اين حديث آشکارا بيان داشته که پيامبر صلى الله عليه وآله على عليه السلام را به امر الهى به جانشينى خود منصوب نمود. در عين حال، خداوند متعال در اين باره تأکيد نموده و تعهد کرده تا جان پيامبر صلى الله عليه وآله در امان باشد و در اثر اعتراض مردم به انجام اين کار گزندى به او نرسد.
ايرادى که بر جانشينى حضرت على عليه السلام وارد کردند اين بود که چرا آشکارا نام على عليه السلام در قرآن نيامده؟ ولى روشن شده که اگر نام مبارک حضرت على عليه السلام و امامان ديگر که از فرزندان او هستند در قرآن مى آمد، قرآن تحريف مى شد. و اين است راز عدم ذکر نام على عليه السلام و ائمه عليهم السلام در قرآن..; علاوه بر اين نقل صحيحى از ابى بصير است که گفت: «از امام صادق عليه السلام پرسيدم مردم مى گويند: براى چه نام على و اهل بيتش در قرآن نيامده است؟» امام صادق عليه السلام فرمودند: «به ايشان بگوييد حکم نماز بر پيامبر صلى الله عليه وآله نازل شد و خداوند تعداد رکعات که سه يا چهار باشد را معين نکرد و اين رسول خدا صلى الله عليه وآله بود که نماز را چنين تفسير کرد». (1) از اين روايت روشن مى شود که تمامى روايت هايى که بر ذکر نام ائمه عليهم السلام در قرآن دلالت مى کند منظورشان تفسير و تبيين و يا بيان شأن نزول و تأويل است بدون آنکه خداوند، ابلاغ صريح اين مسأله را امر کرده باشد.
-------------------
1- قُولُوا لَهُمْ: إِنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وآله وسلم نَزَلَتْ عَلَيْهِ الصَّلاةُ وَ لَمْ يُسَمِّ اللهُ لَهُمْ ثَلاثاً وَ لاَ أَرْبَعاً، حَتَّى کانَ رَسوُلُ اللهِ صلى الله عليه وآله وسلم هُوَ الَّذى فَسَّرَ ذلِکَ لَهُمْ; اصول کافى، ج 1، ص 286; بحارالانوار، ج 35، ص 210; تفسيرالعياشى، ج 1، ص 249; تفسير فرات کوفى، ص 110.
آیا به نظر حضرتعالی زیارت عاشورا معتبر بوده و سند و متن آن صحیح می‌باشد؟
پاسخ آیت الله وحید خراسانی : زیارت عاشورا نزد فقهاء (اعلی الله مقامه) از مسلّمات است و لذا معتبر بوده و احتیاج به سند ندارد. استفتاء کتبی از معظم له .
زيارت جامعه كبيره
از ادعيّه اي است که مورد عنايت حضرت مهدي (عج) مي باشد، و شيعه بايد هر روز صبح به صورت مدّاحي با اين زيارت، عرض ادب به ساحت مقدّس آن بزرگوار بنمايد. علاّمه ي مجلسي اوّل، در «شرح من لايحضر الفقيه» در ذيل اين زيارت مي گويد: «چون به نجف مشرّف شدم، براي اينکه لياقت تشرّف حرم علوم را بيابم، تصميم گرفتم که چند روزي عبادت کنم. روزها در مقام مقائم و شبها در رواق مطهّر مشغول بودم. شبي در عالَم مکاشفه حضرت بقية الله (عج) را در حرم پدر بزرگوارش ديدم. فردا به سامراء مشرّف شدم، و چون وارد حرم شدم، مهدي (عج) آن پاره ي ماه، آنجا بود. ايستادم و از دور به طور مدّاحي و در حالي که با انگشت، اشاره به او مي کردم، زيارت جامعه را خواندم. حضرت فرمودند: بيا جلو! ابهّت و عظمت او مانع مي شد تا بالاخره جلو رفتم. به من تلطّف کرد و فرمود: «نِعْمَ الزّيارَةِ هذِهِ : خوب زيارتي است اين زيارت». گفتم: از جدّتان مي باشد؟ و اشاره به قبر مطهّر امام هادي عليه السلام کردم. فرمودند: بلي از جدّم صادر شده است». از اين جهت، علاّمه مجلسي دوّم درباره ي اين زيارت مي فرمايد: «صحيحترين زيارات از نظر متن و سند، زيارت جامعه ي کبيره است».
اقامه نماز ظهر و عصر در ماه رمضان به امامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
امسال نیز به روال سال‌های گذشته، از ابتدای ماه مبارک رمضان نماز جماعت ظهر و عصر به امامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با حضور اقشار مختلف مردم در حسینیه‌ی امام خمینی رحمه‌الله اقامه می‌شود.
ضمناً جزء‌خوانی قرآن کریم هر روز یک ساعت قبل از اذان ظهر انجام می‌شود.
خداوند عزّ و جلّ فرمود:
اى موسى! آنچه که به خاطر من و خالصانه انجام شود، اندکِ آن هم بسیار است. و آنچه به خاطر غیر من انجام گیرد، بسیارِ آن هم اندک و ناچیز است.
اى فرزند آدم! هرروز، روزى تو مى رسد، ولى بازهم غمگین مى شوى، ولى از عمر تو کاسته مى شود، اما اندوهگین نمى گردى. چیزى مى طلبى که تو را به طغیان مى کشد، در حالى که به اندازه کفایت دارى.
اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسیار برگیر و بار خود را سبک کن، چرا که راه، باریک است. و کار و عمل را خالص ساز، چرا که ارزیاب، بیناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خویش را براى میزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم.
هرگاه بخواهم خیر دنیا و آخرت را براى یک مسلمان فراهم کنم، براى او قلبى خاشع، زبانى ذاکر، جسمى شکیبا بر بلا و همسرى با ایمان قرار مى دهم که هرگاه به آن همسر بنگرد، همسرش او را شادمان سازد و در غیاب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
اى فرزند آدم! من سه نیکى درباره تو کرده ام: 1. چیزهایى از تو را پوشاندم که اگر خانواده ات مى دانستند تو را به خاک نمى سپردند. 2. وسعت رزق و روزى به تو دادم، آنگاه از تو قرض خواستم ، ولى تو نیکى و خیرى پیش نفرستادى. 3. هنگام مرگ، مهلتى دادم تا در یک سوم دارایى خود وصیّت کنى، ولى تو خیر و نیکى پیش نفرستادى.
بنده، با هیچ چیز مثل اداى آنچه بر او واجب کرده ام به من نزدیک نمى شود، بنده من پیوسته با انجام نوافل به جایى مى رسد که او را دوست مى دارم. و هرگاه او را دوست داشتم، براى او گوش و چشم و دست و پشتیبان خواهم بود. اگر مرا بخواند، اجابتش مى کنم و اگر از من بخواهد ، عطایش مى کنم.
به صاحب مالِ بسیار بگو که به ثروت فراوانش و توانگرىاش مغرور نشود. اگر مغرور است، پس صبح و شام، به مخلوقات طعام بدهد! به صاحب دانش بگو که به علم فراوان خود مغرور نشود. اگر مغرور است، پس بداند که چه زمانى مى میرد؟! و به صاحب بازوى نیرومند بگو که به قدرت خود مغرور نشود. اگر مغرور قدرت خویش است، پس مرگ را از خود دور سازد!
هرکس به تقدیر و قضاى من ایمان نیاورد و بربلاى من صبر نکند و بر نعمت هایم شکر نکند، پس پروردگارى غیر از من را برگزیند. هر کس صبح کند، در حالى که بر دنیا غمگین شود، بر من خشمگین شده است، هر کس در مقابل ثروتمندى به خاطر ثروتش تواضع کند، دو سوم دینش بر باد رفته است.
به مؤمنان بگو: لباس دشمنانم را نپوشند، و غذاى دشمنانم را نخورند، و راه و روشِ دشمنانم را نپویند، که (اگر چنین کنند) دشمن من مىشوند، همان طور که آنان دشمنان من هستند.
من بهترین شریک هستم، هرکس در عمل و عبادتى، دیگرى را شریک من قرار دهد، آن عمل را نمى پذیرم، مگر عملى که خالص براى من باشد.
مردم، عیال و نانخور من هستند . محبوبترین افراد نزد من، کسانى اند که به مردم مهربان تر و در رفع نیازهایشان کوشاتر باشند.
همانا منم خداوند، هیچ معبودى جز من نیست. مردم را آفریدم و خیر و نیکى را هم آفریدم و آن را بر دستان کسى جارى ساختم که دوست مى دارم، خوشا به حال آن که خیر را بر دستان او جارى ساختم. منم خداوند، معبودى جز من نیست. مردم را آفریدم و شرّ را آفریدم و آن را بردستانِ هر که بخواهم جارى مى کنم. پس واى بر آن که بدى را بر دستان او جارى سازم.
کسى که سخن مرا طبق رأى ونظر خودش تفسیر کند (تفسیر به رأى) به من ایمان نیاورده است، و کسى که مرا به آفریده هایم تشبیه کند، مرا نشناخته است. و کسى که در دین من قیاس را به کارگیرد، بر دین و آیین من نیست.
در اسلام، هر جمعیت و مردمى را که تن به ولایت و رهبرى هر پیشواى ستمگرى بدهند که از سوى خداوند نیست، حتما عذاب خواهم کرد، هرچند آن مردم در کارهاى خودشان نیکوکار و اهل تقوا باشند و حتما عفو و گذشت خواهم کرد از هر گروهى در اسلام ، که ولایت و رهبرى هر پیشواى دادگرى را که از سوى خداست، بپذیرند و گردن نهند ، هرچند آن مردم در (کارهاى) خودشان ستمگر و بدکار باشند.
اى فرزند آدم! با من انصاف نمى کنى! من با نعمتها نسبت به تو دوستى و محبّت مى کنم، ولى تو با گناهان با من دشمنى مى کنى. خیر من بر تو نازل مى شود، ولى از تو بدى به طرف من بالا مى آید، و پیوسته فرشته اى بزرگوار، هر روز و شب، گزارش کارى زشت را از تو براى من مى آورد.
موسى علیه السلام از پروردگارش سؤال کرد: خدایا! تو نزدیکى، تا با تو نجوا کنم، یا دورى که صدایت بزنم؟ خداوند به او چنین وحى کرد: اى موسى! من همنشین کسى هستم که مرا یاد کند. موسى گفت: چه کسى در پوشش و پرده توست، آن روز که جز پوشش تو، پوششى نیست؟ خداوند فرمود: آنان که مرا یاد مى کنند، من هم آنان را یاد مى کنم، در راه من با یکدیگر دوستى مى کنند، من هم آنان را دوست مى دارم. اینان کسانى اند که هرگاه بخواهم بر اهل زمین ، بدى و عذابى برسانم، آنان را یاد مى کنم و به خاطر آنان ، عذاب را از زمینیان دور مى سازم.
اى موسى! به خاطر ثروت زیاد، خوشحال مشو و در هیچ حالى یاد مرا وامگذار، همانا ثروت زیاد ، گناهان را از یاد انسان مى برد و ترک یاد خدا سنگدلى و قساوت قلب مى آورد.
اى عیسى! از چشمانت اشک ها را و از قلبت خشوع را به من ببخش، دو چشمت را با سرمه اندوه، سرمه بکش ، آن گاه که اهل باطل مى خندند. بر گور مردگان بایست و با صداى بلند، آنان را صدا بزن، باشد که از آنان پند خویش را بگیرى و بگو: یقینا من نیز از پیوستگان به شما خواهم بود.
اى موسى! تکبّر و فخر را واگذار، و به یاد آور که ساکن گور خواهى شد. این یاد آورى، تو را از شهوات باز بدارد.
دعاي امام زمان (عج) از زبان امام رضا ( ع )
این دعا در مورد فرج امام عصر (عج) است و دعا کردن برای آن بزرگوار بدين دليل است که خداوند زودتر امر فرج آن حضرت (عج) را اصلاح کند و فرج حضرت را تقدیر کند و دولت کریمه ی آن بزرگوار را بر پا کند.
امام رضا (ع) فرموده است که این دعا را در قنوت نماز در روزهای جمعه بخوانید.
متن این دعا اینگونه است :
اللهُمَ اَصلِح عَبدَكَ وَ خَليفَتَكَ بِما اَصلَحتَ بِه اَنبِيائكَ وَ رُسُلَكَ وَ حُفَّهُ بِمَلائِكَتِكَ وَ اَيِّدهُ بِرُوحِ القُدُسِ مِن عِندِكَ وَ اَسلُكهُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِه رَصَداً يَحفَظُونَهُ مِن كُلِّ سُوءٍ وَ اَبدِلهَُ مِن بَعدِ خَوفِهِ اَمناً يَعبُدُكَ لا يُشرِكُ بِكَ شَيئاً وَلا تَجعَل لأَحَدٍ مِن خَلقِكَ عَلي وَلِيِّكَ سُلطاناً وَ اَئذَن لَهُ في جِهادِ عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّه وَاجعَلني مِن اَنصارِه اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَيئٍ قَديرٌ.
بارالها، كار ظهور بنده شايسته و خليفه راستينت (امام مهدي) را اصلاح فرما همانگونه كه كار پيامبران و فرستادگانت را اصلاح نمودي و از فرشتگانت نگاهباناني بر او بگمار و از سوي خويش با" روح القدس" او را ياري و پشتيباني فرما و ديده باناني از پيش رو و پشت سر همراه وي گردان تا از هر بدي نگاهش دارند و ترس و هراس او را به امن و امان دگرگون ساز كه او تو را مي پرستد هيچ چيز را همتا و همانند تو نمي داند پس براي هيچيك از آفريدگانت برتري و چيرگي نسبت به " ولي" خودت قرار مده و او را در جهاد با دشمنت و دشمنش اجازت فرما و مرا از ياران او بشمار آور كه همانا تو بر هر كاري توانائي.
