سردار شهید ابوالفضل رفیعی؛
بدنی که با ترکشها آینه‌کاری شد
محمدباقر قالیباف گفت: در عملیات والفجر ۳ یک خمپاره با فاصله از شهید رفیعی، به زمین خورد. ترکش‌های ریز آن به این شهید اصابت کرده بود. می‌گفت «حاج باقر نگاه کن! بدنم مثل حرم امام رضا (ع) با این ترکشها آینه‌کاری شده است.» ادامه دارد ...
توقيع در دوران غيبت كبري
برخي از علما - بر خلاف قول مشهور - توقيعات را منحصر به زمان غيبت صغري و نواب خاصّ ندانسته اند و نامه هايي را به آن حضرت نسبت داده اند که قبول و يا ردّ آن، تأمل بيشتري مي طلبد. از جمله مرحوم طبرسي رحمه الله نامه هايي از حضرت مهدي عليه السلام به شيخ مفيدرحمه الله را نقل کرده است. اين نامه ها به وسيله شخص مورد اعتمادي به شيخ مفيدرحمه الله مي رسيد؛ ولي نام آن شخص ذکر نشده است.در درستي اين توقيعات، ترديدهايي وجود دارد. اين توقيعات براي نخستين بار، به وسيله ابومنصور طبرسي رحمه الله (از علماي قرن ششم)، بدون سند، پس از نزديک به صد سال بعد از فوت شيخ مفيدرحمه الله، در الاحتجاج نقل شده است. آن گاه شاگرد وي، ابن شهر آشوب (م 588) به آن اشاره کرده و ابن بطريق شاگرد ابن شهر آشوب، (م 600) آنها را مطرح کرده است. اما شاگردان مفيد، سيد مرتضي، نجاشي، شيخ طوسي رحمه الله، ابويعلي جعفري، ابوالفتح کراجکي، سلاربن عبدالعزيز ديلمي و... - با اينکه تأليفات فراواني داشته اند - به اين توقيعات اشاره نکرده اند.
بیدار شدم سحری بخورم که فردا روضه بگیرم . ولی هیچی نداشتیم رفتم پول بردارم برم مغازه برادرم که الان بازه دیدم پول ندارم رفتم دست خالی پیش برادرم دیدم مغازه بسته است .
برگشتم خانه دیدم برادرم خانه است داره سحری می خوره .
سلام کردم جوابی نشنیدم .... نشستم ساکت باهاش سحری بخورم که اذان گفت .
رفتم وضو بگیرم وقتی برگشتم دیدم برادرم نیست .
داشتم از تعجب پس می افتدم .
تلفن زنگ می خوره گوشی رابر می دارم یه صدایی از حیاط خانه شنیدم گوشی را می ذارم زمین به سمت حیاط میرم که می بینم برادرم داره تو حیاط گریه می کنه .
آروم میرم طرفش و دستم را می ذارم تو پیشونیش که برمی گرده طرفم و می گه : چرا گوشی را بر نداشتی ؟
تازه یاد تلفن می افتم که سریع بر می گردم داخل گوشی را بر می دارم ومی گم الو یه صدای مر موزی می شنوم می گه برادرت مرده .....
مرده یادت نمی یاد از خواب بیدار شو.... از خواب می پرم که می بینم سر میز تو اشپز خانه خوابم برده بود و تازه یادم افتاد در همین روز در ماه رمضان دو سال پیش برادرم تصادف کرد وضربه مغزی شد .
با به یاد اوردن این موضوع دلم اتیش گرفت .
روی میز پر از چیزهای برای خوردن بود که برادرم بخاطر اینکه چیزی نداشتیم برام گذاشته و همه اینها انگار غذای بهشتی بود .
سحری را که خوردم منتظر اذان می شوم ولی اذان نمی گه با خودم می گم برم آب بخورم وقتی آب خوردم باز هم اذان نگفت با خودم گفتم پس کی اذان می گه .
انگار آن روز قرار بود طولانی ترین سحری را داشته باشم و من ثواب این روزه را برای شادی روح برادرم می فرستم
